12.6.16

Never, ever again


As ideas socialistas volven a estar en voga en España e na Galiza. 

Moita da xente seducida polas ideas do colectivismo non nacera nos anos oitenta ou naceu nesa década. Lembro moitas cousas daquela década, mais as imaxes da fame en Etiopía que aperecían nos telexornais da época resultan imborrabeis. Faise necesario lembrar o mal que as ideas socialistas teñen causado a moita xente, nomeadamente aos máis pobres do mundo. Venezuela non é o primeiro país que padece as terribeis consecuéncias do socialismo.

Entre 1983 e 1985 morreron de fame entre 590.000 e 1.000.000 de persoas en Etiopia. Os governantes Derg acusaron a seca como causante da mortífera fame, a pesares de que a fame comezou bastante antes que a seca. En 1991 os Derg foron expulsados e o seu lider fuxiu a Zimbabwe onde ainda vive protexido polas autoridades. Alí puido ser testigo nos 90 doutro episodio de fame relacionado coas reformas iniciadas por outro socialista senlleiro Robert Mugabe. Tan bo recordo deixou o socialismo en Etiopia que en Addis Abeba decidiron lembralo cun museo que na sua porta principal ten representadas tres mulleres sobre a lenda: Never, ever again.
By Soman - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=28822918

Na seguinte tabela listanse as principais fames ocorridas no mundo durante o século XX, nela podemos ver que entre as 10 primeiras fames máis mortíferas 7 sucederon en países socialistas. Outras fames como as de Nigeria, Somalia e Bangladesh estiveron relacionadas coa guerra e/ou outros governantes incapaces.
Fonte:"Famine in the Twentieth Century", Devereux, S. IDS Working Paper 105. http://www.ids.ac.uk/files/dmfile/wp105.pdf

O record nesta lista dos horrores socialistas tenno a China de Mao Zedong, entre 30 e 33 millóns de persoas morreron de fame nos anos que seguiron á colectivización do campo chino. Para que nos fagamos unha idea, durante a segunda guerra mundial, nos dous teatros de operacións (Europa e o Pacífico), estímase que morreron entre 30 e 40 millóns de persoas.

Pero por que son tan frecuentes as fames nos países socialistas? A resposta está nos incentivos inherentes ao sistema. Aos países socialistas non lles queda outro remedio que colectivizar a agricultura. Sen os sistema de procura de lucros e prezos de mercado que guía a asignación dos recursos e a produción nas economías de libre mercado, non hai forma de xerar incentivos para que se forneza de produtos frescos as cidades. Mais a colectivización esnaquiza os incentivos privados tanto a produción como a acumulación para momentos adversos. Por iso as sorpresas adversas provocan fames con maior frecuencia nos países socialistas.
O socialismo ten feito méritos dabondo para se incorporar como quinto cabaleiro da apocalipse. Daquela, se as ideas colectivistas teñen acreditado o seu fracaso e a sua grande capacidade para xerar sofrimento, por que algúns humanos se empecinan en poñelas en prática e tratar de que funcionen?

No hay comentarios:

Publicar un comentario